Duo Reges: constructio interrete.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria?

Quod quidem iam fit etiam in Academia.
Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;
Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.
Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.
Utilitatis causa amicitia est quaesita.
At cum tuis cum disseras, multa sunt audienda etiam de obscenis voluptatibus, de quibus ab Epicuro saepissime dicitur.

Quod quam magnum sit fictae veterum fabulae declarant, in
quibus tam multis tamque variis ab ultima antiquitate
repetitis tria vix amicorum paria reperiuntur, ut ad Orestem
pervenias profectus a Theseo.

Primum divisit ineleganter;

Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Bork Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?

An potest cupiditas finiri? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Hunc vos beatum;: Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur.
Bork: Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
De quibus cupio scire quid sentias.